« Herken jij je eigen tegenstemmen?»

Gepubliceerd op 28-12-2016

Vraag jij je wel eens af: wat houdt mij toch tegen, wat houdt mij gevangen? Waarom loop ik steeds tegen dezelfde muur aan? Ik wil graag mijn eigenheid ontdekken en ontplooien, mezelf echt laten zien en neerzetten in de wereld. En ja ik wil leven vanuit mijn hart, al mijn verlangens tot bloei laten komen. Doen waartoe ik mij van binnenuit geroepen voel en uiting geven aan wie ik ten diepste ben.

Eigenheid omarmen

We hebben er toch vaak moeite mee, vooral omdat er nog zoveel andere geluiden in jezelf en om je heen te horen zijn die je tegenhouden en neigen te overstemmen. Wij zijn zelf onze eigen en meest extreme criticus en niet zozeer de wereld om ons heen. De ander spiegelt alleen waar we nog afscheid van mogen nemen, omdat het geen zin meer heeft en geen doel meer dient. Zonder oordeel kijken naar jezelf en naar anderen is een hele uitdaging, maar er zit een mooie boodschap achter die spreekt van mededogen en mildheid. Zowel naar jezelf als de ander, een boodschap van liefde.

‘Je taak is niet om liefde te zoeken, maar om alle barrières in jezelf te zoeken en te vinden die je hebt opgeworpen om jezelf af te schermen van de liefde.’ (Rumi)

Wanneer je iets doet of juist laat en er over twijfelt, kun je je afvragen: reageer ik vanuit angst of liefde? Vaak zijn we ons dat niet eens bewust, we doorzien niet wat onze echte beweegredenen zijn of onze intenties. We gaan over tot denken en verklaren, maar maken geen verbinding meer met ons hart, met onszelf vanuit liefde. Wanneer je vastloopt en de doorstroming stagneert, ga je meestal toch door met je ratio, je denken. Het denken biedt vaak tijdelijke oplossingen en is beperkt, het gevoel van vastlopen zal je waarschijnlijk opnieuw gaan bekruipen.

‘Het hart heeft zo zijn redenen, die de rede niet kent.’ (Blaise Pascal)

Authenticiteit of eigenheid benadrukken geeft ieder de kans zijn natuurlijke talenten en gaven te ontwikkelen en te uiten. Dat is de manier om elkaar aan te vullen en te verrijken. Juist ons anders zijn benadrukt eigenheid. En precies dat is wat in deze tijd meer gevierd mag worden en op mag bloeien. Overmatige aanpassing brengt onderdrukking van eigenheid, het haalt niet het mooiste in jou boven en daarmee automatisch ook niet in de ander!

De gekwetste ziel

Het lijkt gemakkelijker gezegd dan gedaan: leven vanuit je hart. De meesten zullen van binnen ervaren ‘ja dat is wat ik wil en zo ga ik mijn leven leven’. Beginnen met volmondig ‘ja’ zeggen tegen jezelf is een essentieel begin. En dan worden we op onszelf teruggeworpen, we voelen ons gekwetst. Het verleden maakt ons attent op verlies dat we hebben geleden, je bent op je hoede, misschien kijk je daardoor met meer reserve en wantrouwen naar de wereld. De toekomst schept verwachtingen en werpt steeds nieuwe vragen op. Kan ik dat wel, waar moet ik aan voldoen, wie ben ik en wat kom ik hier doen? Zo zijn er nog veel meer tegenstemmen die van binnenuit strijd gaan voeren.

De gekwetste ziel vraagt zich af: durf ik eigenlijk wel verbinding aan te gaan met mijn hart en vandaaruit mijn leven tegemoet te treden? Wat zal dat betekenen en hoe werkt dat?

Ontmantel ze en zet ze in hun hemd!

De eerste stap om iets te kunnen doorbreken, is het bloot te leggen, te ontmantelen en echt te doorzien. Zet die tegenstemmen in hun hemd! Wanneer je je bewust wordt van je eigen tegenstemmen, kun je zien wanneer ze je willen beïnvloeden en hoe zinloos ze zijn. Je bent dan niet zomaar overgeleverd aan je angsten en zoekt de schuldige ook niet meer buiten jezelf. Die ontmanteling van je innerlijke strijd werkt heel ontnuchterend en biedt nieuwe openingen.

Ik merk dat iedere keer weer als ik een tegenstem in mijzelf ontdek. Maar ook als ik een ander in mijn praktijk help onderscheiden wat nu de stem van angst en tegenwerking is en welke de stem die spreekt vanuit liefde en vrijheid. Het geeft altijd opluchting en het is soms ook grappig als je doorziet waar je je door hebt laten (ver)leiden. Uiteindelijk is ontmanteling ook de weg naar afscheid nemen van datgene wat niet meer voor je werkt maar tegen je.

Ga je eigen wijze weg

Hoe je het ook bekijkt en wat het verleden of de toekomst ook zijn, jij mag genieten, doen waar je blij van wordt en wat bij je past, leven zoals je bent. Het stomme is dat velen van ons opgroeien en leren dat we moeten laten zien hoe goed we zijn of hoe lief en dienstbaar, hoe slim en aangepast we ons kunnen gedragen. Terwijl jouw leven en jouw eigen wijze weg, geliefd zijn en jezelf mogen zijn, nooit iets is om te verdienen het is wat je sowieso gegeven is. Het enige wat wij mogen doen, is ons dat te her-inneren. 

‘Laat je stilletjes leiden door die vreemde kracht van wat je werkelijk bemint. Het zal je niet op een dwaalspoor brengen.’ (Rumi)

Vraag jezelf onderweg af en toe eens af: doe ik dit uit liefde of uit angst? Ken jij je eigen tegenstemmen? En ken je ook jouw natuurlijke gaven die vanuit eigenheid, vrijheid en als vanzelfsprekend omhoog borrelen? Toon jij jezelf mildheid en mededogen?

 

NB: Dit artikel van mij is ook op 20 december gepubliceerd op: www.nieuwetijdskind.com

 

8981482919936892e433a7e175333ed7c83746188a6f2.jpg